Bu Blogda Ara

17 Haziran 2011 Cuma

TAŞ ve ALTI....Bütün Mesele Bu

Vaktinden önce taşın altına elini sokmak gerekıyor sanırım.Etrafımıza şöyle bir bakalım;kime ne yapabiliriz.Örneğin bir kampanya başlamıştı "Kapımızın Önünde Bir Kap Su Bulunduralım"diye.Sosyal paylaşım ağından gelen bu etkinlik isteğine hemen hemen herkes destek oldu.Çünkü birileri hatırlattı ve birden aklımıza sokak hayvanları geldi.Ama Ben'de dahil sabah olduğunda kaçımız o dostlarımıza aklına gelıpte bir kap su verdi;sayılı bir kaç kişi.Hadi diyelim ki bu kadar aç ve susuz insan varken ilk iş şimdi sokak hayvanları mı ? diyen olabilir.Peki bir çoğumuz hemen her gün kan anonslarını yada pylaşımları mutlaka bir yerlerde görüyoruz.Kaçımız işini gücünü bırakıp kan için hastaneye koştu,Ben hiç koşmadım.Mantık sanırım şuydu,kan grubu uyan bi başkası gider mutlaka,bi yerlerden bulunur o kan.....

  Dünya Engelliler Merkezi bir kampanya başlattı."Mavi Kapak Kampanyası"...Her 250 kg. kapak toplandığında engelli bir kardeşimize tekerlekli sandalye alınacaktı.Kaçımız yolda yürürken eğilip bir kapağı aldı;Ben almadım.Çünkü Biz yürüyebiliyoruz.Birileri nasıl olsa toplar ve tekerleklı sandalye alınır.Örneğin alışverişe gittiğimiz bir çok yerde kumbara yada ürünler vardır,vakıf ve derneklere ait olan.Hani genelde ödeme noktalarında olur hatırlamamız için.Kaç kere bozuk para attık o kumbaraya yada küçük bir parça ürün aldık.E koskoca vakıf yada dernek benım aldığım ürünle mi ayakta durcak yada 1 tl mi kurtarcak onları!!!

 Biz'de genelde bunlar anlık olarak akla gelir nedense,yada biri hatırlatıp gözümüze sokacak yada başımıza gelecek.Bir yerde yardıma muhtaç birini gorup cok üzülücez ama 2 dakıka sonra geçecek.Hasta bir çocuk görücez içimiz titreyecek ama 2 dakika sonra geçecek.Hani mezarlığa giderizde ölüm gelir aklımıza.Ogün inanılmaz uysal ve iyiyizdir,çünkü o gün başımıza gelecek son bir kez daha aklımıza gelmiştir.Çünkü biz ogün oraya gitmesek ölmeyecektik.Ama ertesi gün herşeyi unutur ve kaldığımız yerden devam ederiz hayata...

 Bunlar günü birlik yada anlık gelmesin aklımıza,çünkü yardıma muhtaç olanlar ne yazık ki günlük yada anlık değil.Sadece izleyip üzülmekle kalmayalım,mutlaka ama mutlaka yapılacak bir şey vardır.Vakıf ve derneklerin her anlamda o kadar desteğeihtiyacı var ki...Konu sadece maddi değil,belki bir standda görev almak belkide bir etkinlikte bulunmak.Bunlarda destek onlar için.Yeterki bir şey yapmak isteyelim.Mılyarlar bağışlamaya gerek yok,bazen 1 Tl. bile çok önemli.Başımıza gelmeden bir şeyler,o bir şeylerin farkına varalım....

 Taşın altına elimizi sokalım.....

2 yorum:

  1. Aytaç Bey; öncelikle sosyal sorumluluk anlamında duyarlılığınız için sizi kutluyorum...Çok güzel konulara değinmişsiniz...Sizin de belirttiğiniz gibi "benim yardımımla mı kurtulacak?" Evet benim, sizin kısacası bizlerin minicik katkısı ile herkesler kurtulacak...Haydi dostlar, destek olmaya...

    YanıtlaSil
  2. çok teşekkür ederim....

    YanıtlaSil